02 دی 1391
دیباچه
یکی از موضوعات مهم در نظام جمهوری اسلامی ایران، رابطة دولت توسعهگرا و سیاست خارجی است. اهمیت این موضوع از این جهت است که توسعة سیاست خارجی میتواند دستاوردهای مهمی مانند امنیت، اعتبار و امکانات را برای کشور به دنبال بیاورد. در دو دهة گذشته، پارادایم دولت توسعهگرا به پیروی از توسعه دولتهای شرق آسیا مطرح شده است. در ادبیات دولت توسعهگرا، اهداف این دولت دربرگیرندة: تضمین توسعه اقتصادی، الزامات ایجاد اصلاحات ساختاری دولت، اهداف بلندمدت رشد، مداخلة گزینشی دولت و فراهم آوردن پیشنیازهای استراتژیک گذار و دگرگونی اقتصادی بلندمدت میباشد.
در این مقاله تلاش شده است که سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران با توجه به رهیافت استراتژی تعامل سازنده با جهان که در سند چشمانداز 1404 بر آن تأکید شده است، با ویژگیهای دولت توسعهگرا مورد مقایسه و بررسی قرار گیرد. در این راستا، از الگوی دولت یاد شده با در نظر گرفتن اهداف آن و با بهره جستن از دیدگاهای نظریهپردازانی چون «پیتر ایوانز»، «لفت ویچ»، و «چالمرز جانسون» سخن رفته است.
منبع: کتاب سیاست خارجی توسعه گرا، مرداد ١٣٨٧