26 آبان 1389
مقدمه
جنوب آسیا سال‌های متمادی است که با چالش ناشی از افراط گرایی اسلامی مواجه است. حداقل در چهار کشور جنوب آسیا یعنی هند، پاکستان، بنگلادش و در سال‌های اخیر، مالدیو (که هر یک دارای جمعیت عظیم مسلمان هستند) به مأمنی برای تروریست‌ها تبدیل شده‌اند. در دو کشور پاکستان و بنگلادش، نیروهای رادیکال اسلامی خواهان برقراری دولتی اسلامی (به‌معنای افراطی آن) هستند. منطقه آسیای جنوبی دارای بیشترین تمرکز گروه‌های جهادی در جهان است. بر اساس یکی از برآوردها، حدود 1000 گروه افراطی اسلامی و سازمان‌های جهادی با ارتباطات فرامرزی در این منطقه مشغول فعالیت هستند. حدود 50 گروه فعال و غیرفعال تروریستی هندی وجود دارند. چندین گروه اسلامی ضد هندو که در کشمیر در حال مبارزه هستند، در پاکستان و بنگلادش پایگاه دارند. بسیاری از این گروه‌ها با سازمان‌های جهادی بین المللی در پاکستان، افغانستان و ازبکستان از جمله القاعده و طالبان و جنبش‌های اسلامی ازبکستان(IMU) ارتباط دارند.
این شواهد نشان می‌دهد که کشورهای جنوب آسیا به ویژه هند و پاکستان و بنگلادش با افراط گرایی اسلامی به خصوص پس از 11 سپتامبر مواجه‌اند و علی‌رغم تلاش‌های به‌عمل آمده از سوی دولت‌ها و قدرت‌های بزرگ به ویژه آمریکا، شاهد افزایش شمار گروه‌های تروریستی با نسل جدیدی از رهبران تروریستی هستیم که کنترل جهاد را در سراسر منطقه در دست خود دارند. علاوه بر این، گروه‌های تروریستی جنوب آسیا، به طور روزافزونی به همکاری دسته جمعی حتی زمانی که اشتراک ایدئولوژیکی محدودی میان آنها وجود دارد، علاقه نشان می‌دهند.
در این مقاله برآنیم تا با بررسی طیف گروه‌های تروریستی در جنوب آسیا، اثرات آنها را بر حیات سیاسی و اجتماعی این منطقه مورد واکاوی قرار دهیم.
منبع: پژوهشنامه کانون های بحران در آسیا، آبان ١٣٨٩
دانلود مقاله
