چکیده

باراک حسین اوباما به عنوان چهل و چهارمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، به دنبال آن است تا سنت و مدرنیته و ابزارهای اقناع و اجماع‌سازی و اجبار و روش‌های قدیمی و جدید رسانه‌ایی را با یکدیگر در هم آمیزد و از مجموع آنها در دیپلماسی عمومی آمریکا رویکردی مرکب را تشکیل دهد. در این رابطه حتی او را کیمیاگر خوانده‌اند، چرا که وی می‌تواند از روش‌های قرن بیستم، یعنی فن خطابت و سخنوری در حوزه ریاست جمهوری تا به کارگیری روش‌های قرن بیست و یکم، یعنی سایت‌های ارتباط اجتماعی و فردی که مورد توجه نسل جوان است، بهره‌برداری کند. اما اوباما کیمیاگری است که علیرغم روش‌های جدید، با راهبرد و رویکردی استمراری و ثابت و قواعدی نهادینه و ماندگار از دوران‌های قبل وارد عرصه سیاست داخلی و خارجی و روابط و سیاست بین‌الملل شده است. وی اگرچه در قالب یک پدیده نوین و جدید به عرصه سیاست در ابعاد ملی و بین‌المللی ایالات متحده آمریکا عرضه شده است، اما این تلاش جهت ارائه یک مارک جدید آمریکایی در قالب و تجلی یک فرد معنا و مفهوم می‌یابد.

کلیدواژه‌ها: اوباما، کیمیاگر، دیپلماسی عمومی آمریکا، مارک ملی، ریاست جمهوری خطابتی

منبع: پژوهشنامه دیپلماسی عمومی و سیاست خارجی، شهریور ١٣٨٩

دانلود مقاله