10 ارديبهشت 1390
نوع نگاه جمهوری اسلامی ايران به اسرائیل و تلقی از اين رژیم سياسي به عنوان واحدی نامشروع نگاه و تلقی خاص و منحصر به فردی است. گرچه میتوان گفت در طول زمان تضاد با اسرائیل برقرار مانده است طيفی از اشکال متفاوت اين دشمنی و تضاد وجود داشته است. هدف اين مقاله ارايه تفسيری گفتمانی از چگونگی اين پويش در دو دوره از سياست خارجی جمهوری اسلامی است. به اين منظور، مقاله ضمن نشان دادن چگونگی اثر گفتمان مسلط «مظلوممحور» در سياست خارجی جمهوری اسلامی ايران بر نگاه به رژیم صهیونیستی، سربرآوردن دو خرده گفتمان «قانون - گفتگو» و «عدالت -مبارزه» در چارچوب گفتمان مسلط را موجب ايجاد انعطاف در اين گفتمان میداند که پيآمدهای آن پويشی در تضاد جمهوری اسلامی ايران با اسرائیل به وجود میآورد
دانلود مقاله
