چکیده


فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و شکل‌گیری سه کشور مستقل آذربایجان، ارمنستان و گرجستان منطقه قفقاز را با شرایط جدید و پیچیده‌ای مواجه نمود. آنچه بر این پیچیدگی افزود، منافع و اهداف متعارض بازیگران منطقه‌ای مانند روسیه، ایران و ترکیه و نیز بازیگران فرامنطقه‌ای مانند ایالات متحده، و اتحادیه اروپا و ناتو در تحولات این منطقه بود. مقاله پیش رو، با تاکید بر مفهوم امنیت پایدار و ضمن مرور اجمالی تحولات دو دهه اخیر این منطقه، این ادعا را مطرح می­کند که پس از بحران اوت 2008 و با توجه به تغییر برخی از روندهای جهانی، شرایط جدیدی در منطقه قفقاز به وجود آمده است که مهمترین مؤلفه آن تضعیف رویکردهای تقابلی و رقابتی و تقویت رویکردهای تعاملی و همکاری‌جویانه می‌باشد. از این رو، مقاله حاضر تلاش می‌کند با قرار دادن این مبنای نظری که «امنیت پایدار تنها زمانی قابل دستیابی است که تمامی نیروهای مؤثر در سطح منطقه تثبیت و حفظ وضع موجود را به نفع خود ارزیابی کنند،» تحولات جدید منطقه قفقاز را مورد بررسی قرار دهد و در پایان ضمن مروری بر رویکردهای امنیتی، با ارائه الگوی امنیت جمعی استدلال نماید که این الگو می‌تواند منافع کشورهای منطقه را تأمین کند.

 

دانلود مقاله