چکیده

قدرت‌های غربی از چند قرن گذشته همواره به عنوان اصلی‌ترین قدرت‌های فرامنطقه‌ای در خلیج فارس بوده‌اند. در ابتدا کشورهایی مانند پرتغال و هلند در این منطقه حضوری جدی داشتند و سپس انگلستان برای حدود دو قرن بر خلیج فارس استیلا پیدا کرد اما از ابتدای دهه 1970، آمریکا جای قدرت‌های اروپایی را در خلیج فارس گرفت و به‌خصوص از دهه 1990، به واسطة رویدادهایی مانند پایان جنگ سرد و حمله عراق به کویت، حضور مستقیم نظامی خود را در منطقه افزایش داد. آمریکا برای تثبیت حضور خود در منطقه سعی کرده است تا روابط نظامی خود با کشورهای شورای همکاری خلیج فارس را تقویت نماید و این کشورها نیز برای حفظ بقاء و امنیت خود رویکرد توسعه تعاملات و روابط سیاسی ـ امنیتی و اقتصادی خود با آمریکا را به عنوان اولویت نخست تداوم می‌دهند. تحولات ناشی از روند جهانی شدن در حوزه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی آنها را به‌سوی گسترش روابط اقتصادی و فرهنگی با کشورهای اروپایی نیز سوق می‌دهد. هر چند برخی قدرت‌های اروپایی مانند فرانسه و انگلستان برخی تعاملات نظامی را نیز با کشورهای جنوب خلیج فارس دارند.

 

دانلود مقاله