اسطوره‌های کهن و نگرش معاصر ایرانیان به نظام بین‌الملل

اسطوره‌های ایرانی بر نگاه سیاسی و بین‌المللی ایرانیان در گستره تاریخ نقش و کارکرد فراوانی داشته است. در این مقاله با کمک رویکرد سازه‌انگاری به دنبال آن هستیم تا نشان دهیم اسطوره‌های ایرانی به عنوان و به‌مثابه یکی از سازه‌های معنایی در ساخت و شکل‌گیری هویت ایرانی و نیز در نگرش بین‌المللی ایرانیان و تعریفی که از خود، دیگری و محیط پیرامونی و بیرونی خود ارائه داده و می‌دهند، نقش مهمی داشته است. البته آشکار است که در کنار این سازه معنایی، دیگر سازه‌های معنایی مهمی همانند تاریخ، دین، مذهب، آداب و رسوم، زبان و... نیز در شکل‌گیری هویت ایرانی تأثیرات مهم و شایسته‌ای داشته و البته همه این سازه‌های معنایی در ارتباطی پیوسته و با هم است که هویت ایرانی را شکل داده و می‌دهند. بنابراین پرسش اصلی مقاله این است که: «اسطوره‌های ایرانی چه کارکرد و نقشی در ترسیم هویت ایرانی و در نگرش ایرانیان به نظام بین‌الملل داشته‌اند؟» در پاسخ این فرضیه را می‌توان طرح کرد که: «اسطوره‌های ایرانی به عنوان یکی از مهم‌ترین سازه‌های معنایی مشترک در اذهان و افکار همه ایرانیان از طریق ترسیم مرزهای ایران به عنوان عنصر سرزمین، بیان ویژگی‌های ایرانیان به عنوان عنصر جمعیت و تعریف کارکرد جامعه ایرانی به عنوان یک دولت - ملّت (عنصر حاکمیّت)، در شکل‌دهی به هویت ایرانی و نگرش بین‌المللی ایرانیان نقش انسجام‌بخش و هماهنگ‌کننده داشته است». برای اثبات این ادعا نیز درونمایه‌ها و مفاهیم اسطوره‌های ایرانی بررسی شده و کارکرد آن در دوره‌های گوناگون تاریخ ایران مورد توجه قرارگرفته است.