چکیده

در اوایل سال 1391، خبر اعدام چند تن از اتباع ایران در عربستان سعودی منتشر شد. این اقدام دولت سعودی موجب واکنش مقامات صلاحیتدار ایران شد. از نظر دولت ایران، دولت سعودی بدون رعایت الزامات بین‌المللی از جمله چهارچوب‌های عام حقوق‌بشری و کنوانسیون حقوق کنسولی که موضوع آن حفظ منافع اتباع دولت در خارج و اداره كردن امور مربوط به آنان است، اقدام به اعدام اتباع ایران نموده است و این واقعیت می‌تواند برای دولت مذکور ایجاد مسئولیت بین‌المللی کند. این مقاله در پی آن است تا با بررسی ماده 36 کنوانسیون حقوق کنسولی (1963) و رویه قضایی بین‌المللی موجود پیرامون آن و استانداردهای عرفی و موضوعه حقوق‌بشری، به این پرسش پاسخ دهد که آیا اقدام دولت سعودی می‌تواند موجبات مسئولیت بین‌المللی دولت مذکور را فراهم نماید. در صورت پاسخ مثبت به پرسش گفته شده، حقوق دولت جمهوری اسلامی ایران و مواضعی که دستگاه دیپلماسی کشور می‌تواند در این خصوص اتخاذ نماید، بی‌تردید موضعی مقتدر و نه انفعالی خواهد بود تا مانع از تکرار وقایعی مشابه دراین خصوص در آینده از سوی دولت سعودی شود.

واژه‌های کلیدی: کنوانسیون روابط کنسولی، دیوان بین‌المللی دادگستری، قضیه برادران لاگراند، قضیه اونا، اعدام اتباع ایرانی

دانلود مقاله